Cam Kenarındaki Koltuklar

Adımlarını gitgide yavaşlatıyordu.Şimdi sokağın taş kaldırımında sadece onun ayak sesleri duyuluyordu.Hemen köşe başındaki direğe yaslanmış elindeki tütün parçasını evirip çevirip ağzına sokan sonra tekrar şapkasının altından sokağı süzen 20li yaşlardaki adama baktı.Yüzü görünmesede Mary ona baktığını hissediyordu sanki adamın.Ama yüzündeki ifadeyi bozmadan yürümeye devam etti.Uzun kahverengi saçları arada omzunun üzerinden bir kaç santim havalanıp beyaz tenine doğru dökülüyor sonra tekrar sessizliğe teslim olan rüzgar yüzünden eskisi gibi omuzlarından aşağı sarkıyordu.

Chazz bara yaklaştığını farketmişti o anda.Yarı saydam camdan içeri doğru bakındı kalabalıkmı diye.Sadece cam kenarındaki koltuklarda oturan bir kaç kişinin siluetinden ibaretti gördükleri.Sessizce ahşap kapıyı itti ve barın içerisine sessizce göz gezdirdi.Barmen onu gördüğü anda bir anda elindeki bardağı düşürecek gibi olmuştu ama o buna bir tepki bile vermeden cam kenarındaki koltuklara bakındı göz ucuyla.Başka tarafa yürüyecekken oturanlardan birinin kız kardeşi Ann olduğunu görünce adımlarını o yöne çevirdi ve sessizce diğerlerini süzdükten sonra bakışlarını kardeşinde sabitleyerek

-Merhaba Ann seni burada görebileceğimi tahmin etmemiştim sevgili kardeşim

en kibar ses tonlarından biriyle.Kimi zaman onun bu zarif görünümüne rağmen tahmin bile edilemeyecek kadar sert bir ses tonu kullanabilir bakışları ile bile insanları rahatsız edebilirdi.Şimdi bulunduğu ortamda kardeşi dışında 2 tane yabancı vardı.Bu durumda çok şen şakrak olması elbette beklenemezdi.Onlara da sesli olmasada başıyla hafifçe selam verip dudaklarında hafif bir tebessüm belirtti

Mary bir kaç saniye sonra bu masadaki bir tanışma faslına denk geldiğini farketti.Masadaki adam onu başıyla selamlamış ve birden bakışlarını kaçırmıştı.Bu basit bir haraketti.Belliki adam bara girdiğinden beri onu izliyorduki bu tepkiyi vermişti.Anlamamazlıktan gelip diğer kadına baktı ama o cevap bile vermemişti Mary'nin selamlamasına.O da aynı umursamaz tavır ile bakışlarını masada gezdirdi.Kardeşinin ''Merhaba Mary,oturmaz mısın?'' şeklindeki masaya daveti üzerine başını hafifçe salladı ve o sinsi gülümsemesi ile bir kez daha karşıdaki iki kişiyi süzdü.

-Elbette neden olmasın sevgili kardeşim

diye cevapladı.Ama kardeşinin ses tonu da en az onunki kadar cana yakın olmaktan uzaktı ve oturmasını istemediğini gayet iyi biliyordu.Kim bilir kafasında daha neler dönüyordu ama bunu masadaki diğer iki kişiye sezdirmeden yavaşça kardeşinin çaprazındaki tek kişilik koltuğa oturdu zarif bir haraket ile.Yine aynı zarif bilek haraket ile yüzüne gelen saçını hafifçe geriye aldı ve ona selam bile vermeye zahmet etmeyen kadını görmezden gelip adama dönerek

-Marianna Emilie Boleyn...

kendini tanıtır bir ses tonu vererek.Kendini tanıttığı adam Hogwarts müdürü Wood olmalıydı.Onu sanki daha önce görmüş gibiydi ama ne hakkında birşey biliyor nede karşılıklı muhabbet etmişliği bulunuyordu bu yüzden nezaket gereği kendini tanıtıp karşısından gelecek tepkiyi beklemeye başladı

Marianna üzerinde gezinen 2 çift gözün açık açık farkındaydı.Wood onu merakla süzerken kardeşi ise hem iğneler hemde merakını gösterir bir şekilde 'burada ne işin var ki' der gibi süzüyordu onu ama kardeşininkilere aldırmadan Scott'a bakmaya devam etti "Tanıştığıma memnun oldum Lady'm. Matthew Wood,KSKS Profesörüyüm..." Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesoruydu demek.Kendisi ve kardeşi dışında bir profesorle daha tanışmış olmuştu okul açılmadan.Acaba diğer kadında profesor mu diye düşündü ama onları takmıyordu bile o da aynı umursamazlığı göstermeye devam ederek Scott'a gülümsedi

-Bende çok memnun oldum Profesör Wood...

dedi yine o bilindik kendinden emin gülümsemesi ile adamı selamlayarak kardeşine döndü.Annamarina yine kendini tutamamış ve o ince ve kibar görünümlü ses tonu ile ona laf atmıştı ''Ah,ne hoş.Hogwarts açılmadan bir sürü Profesörle tanıştık , değil mi Mary?'' Mary o emin gülüşü bozmadan kardeşine dönüp

-Ah öyle kardeşim... Profesör Scott - ve diğer kadın- günün geri kalanını sıkıcı bir şekilde odamda geçirmediğim için hiçde pişman değilim

dedi bakışları yine hızla adama çevirip onu süzerek.Gerçekten farklı biriydi.Sıradan ama yakışıklı görünümünün ardında Marianna'nın daha önce hiç hissetmediği bir elektrik vardı sanki